χωροχρονικός

-ή, -ό, Ν [χωρόχρονος]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χωρόχρονο

2. φρ. «χωροχρονικό συνεχές»

(μαθημ.-φυσ.) (στη θεωρία τής σχετικότητας) ένας τετραδιάστατος χώρος τού οποίου η τέταρτη διάσταση είναι ο χρόνος, ο χωρόχρονος.